Οι 10 πιο σατανικές φυσιογνωμίες στην ιστορία (Μέρος 'Α)

10 — Delphine LaLaurie

H LaLaurie ήταν μια σαδιστική κοινωνική γυναίκα που έζησε στη Νέα Ορλεάνη. Το σπίτι της ήταν μια αίθουσα της φρίκης. Στις 10 Απριλίου 1834, ξέσπασε πυρκαγιά στην κουζίνα του αρχοντικού, και οι πυροσβέστες βρήκαν δύο σκλάβους αλυσοδεμένος στη σόμπα. Αποδείχτηκε ότι είχαν αρχίσει τη φωτιά οι ίδιοι, προκειμένου να προσελκύσουν την προσοχή. Οι πυροσβέστες οδηγήθηκαν από τους σκλάβους στην σοφίτα όπου αυτό που αντίκρισαν τους σόκαρε!
Πάνω από μια ντουζίνα παραμορφωμένων και ακρωτηριασμένων σκλάβων ήταν δεμένοι στους τοίχους ή στο δάπεδο.
Πολλοί ήταν αντικείμενα για τα φρικιαστικά ιατρικά πειράματα που έκανε.
Ένας άντρας φαινόταν να ήταν μέρος κάποιου παράξενου πειράματος για αλλαγή φύλου, μια γυναίκα ήταν παγιδευμένη σε ένα μικρό κλουβί με τα άκρα της σπασμένα και τα είχε αφήσει να δέσουν έτσι ώστε να μοιάζει με καβούρι, και μια άλλη γυναίκα της είχαν αφαιρεθεί τα χέρια και τα πόδια, και κομμάτια της σάρκας της ήταν κομμένες σε φέτες σαν μια κυκλική κίνηση έτσι ώστε να μοιάζει με κάμπια.
Κάποιοι είχαν ραμμένο το στόμα τους, και στη συνέχεια πέθαναν από την πείνα, ενώ άλλοι είχαν τα χέρια τους ραμμένα σε διάφορα μέρη του σώματός τους.
Οι περισσότεροι βρέθηκαν νεκροί, αλλά μερικοί ήταν ζωντανοί και παρακαλούσαν να θανατωθούν, για να τους απαλλάξουν από τον πόνο.

Η LaLaurie έφυγε προτού να την πιάσουν – και ποτέ δεν πιάστηκε.

09 — Ilse Koch

Γνωστή ως η «σκύλα του Βουκουρεστίου» λόγω της σαδιστικής της σκληρότητας προς τους κρατούμενους, η Ilse Koch ήταν παντρεμένη με τον Ναζί, που υπηρέτησε στα SS, Karl Otto Koch, αλλά τον επισκίασε στην σκληρότητα και στην απάνθρωπη αδιαφορία για τη ζωή που ήταν και το σήμα κατατεθέν της .
Χρησιμοποιούσε την σεξουαλικότητα της και περιπλανιόταν στα στρατόπεδα γυμνή, με το μαστίγιο στο χέρι και αν κάποιος τολμούσε να την κοιτάξει τον πυροβολούσε επιτόπου.
Η πιο διαβόητη κατηγορία εναντίον της Ilse Koch ήταν ότι είχε επιλέξει κρατουμένους με ενδιαφέροντα τατουάζ και τους θανάτωνε, έτσι ώστε τα δέρματά τους τα χρησιμοποιούσε σε αμπαζούρ για το σπίτι της (αν και, δυστυχώς, δεν υπάρχουν στοιχεία από αυτά τα αμπαζούρ γιατί δεν έχουν βρεθεί).
Μετά τον πόλεμο, συνελήφθη και φυλακίσθηκε με διάφορες κατηγορίες και τελικά κρεμάστηκε στο κελί της το 1967, προφανώς από την ενοχή της.

08 — Shirō Ishii

Ο Ishii ήταν μικροβιολόγος και γενικός υπαρχηγός της Μονάδας 731, μια βιολογικής μονάδας στον πόλεμο του ιαπωνικού στρατού κατά τον Δεύτερο Σινο-ιαπωνικό πόλεμο.
Γεννήθηκε στο πρώην χωριό Shibayama του Sanbu District στην περιφέρεια της Chiba, και σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Κιότο.
Το 1932, άρχισε προκαταρκτικά πειράματα σε βιολογικό πόλεμο ως ένα μυστικό σχέδιο για την ιαπωνική στρατιωτική στρατηγική.
Το 1936, η Μονάδα 731 διαμορφώθηκε. Ο Ishii έχτισε ένα σύμπλεγμα κτιρίων – περισσότερα από 150 κτίρια άνω των έξι τετραγωνικών χιλιομέτρων – έξω από την πόλη Χαρμπίν της Κίνας.
Μερικές από τις πολυάριθμες θηριωδίες που διαπράχθηκαν από τον Ishii, και τους άλλους κάτω από την εντολή του στην Μονάδα 731, περιλαμβάνουν: ζωοτομία των ανθρώπων ενώ ήταν ζωντανοί (συμπεριλαμβανομένων των εγκύων που ήταν εγκυμονούσες από τους γιατρούς), κρατούμενοι που είχαν ακρωτηριασμένα άκρα και είχαν επανατοποθετηθεί σε άλλα μέρη του σώματός τους, μερικοί κρατούμενοι είχαν καταψυχθεί μέρη του σώματός τους και αποψυχθεί για να μελετήσει το αποτέλεσμα της γάγγραινας.
Πολλοί άνθρωποι είχαν επίσης χρησιμοποιηθεί ως ζωντανά πειράματα σε περιπτώσεις δοκιμών για χειροβομβίδες και φλογοβόλα.
Κρατούμενοι εμβολιάστηκαν με μία νόσο, μεταμφιεσμένοι ως εμβολιασμοί θεραπείας, για να μελετήσει τα αποτελέσματά τους.
Για τη μελέτη των επιπτώσεων των -χωρίς θεραπεία- αφροδίσιων νοσημάτων, ανδρών και γυναικών κρατουμένων είχαν εσκεμμένα μολυνθεί από σύφιλη και βλεννόρροια μέσω βιασμού και στη συνέχεια τους μελετούσε.
Έχοντας πάρει απαλλαγή από τις αμερικάνικες κατοχικές αρχές στο τέλος του πολέμου, ο Ishii ποτέ δεν φυλακίστηκε για τα εγκλήματά του και πέθανε στην ηλικία των 67, από καρκίνο του φάρυγγα.