Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Η ιστορία του Διαγόρα


Όσοι πιστεύουν πως η 25η Μαρτίου, είναι μόνο Εθνική γιορτή, πέφτουν έξω.
Ο Γ.Σ Διαγόρας, ο μεγαλύτερος και ιστορικότερος σύλλογος του Αιγαίου, μετρά 106 χρόνια παρουσίας στα αθλητικά δρώμενα της χώρας. 106 χρόνια προσφοράς, ιδέας και παραγωγής αθλητών, σε ποδόσφαιρο, καλαθοσφαίριση, πετοσφαίριση, στίβο και ποδηλασία.
Όσοι έχουν συνδέσει τον Διαγόρα άλλωστε με τον όρο ΠΑΕ και το ποδόσφαιρο, κάνουν λάθος, μέγα λάθος.
Οι επιτυχίες του τόσο στα ομαδικά, όσο και στα ατομικά αθλήματα, αμέτρητες στην πορεία του στο χρόνο. Αμέτρητοι και οι πρωταθλητές του, προσωπικότητες που έγραψαν ιστορία, που έμειναν βαθιά χαραγμένοι στις μνήμες και που αποτελούν οδηγό για τα περισσότερα από 400 νεαρά παιδιά που φιλοξενούνται σήμερα στις ακαδημίες του συλλόγου.
Προσθέτοντας τους περισσότερους από 200 αθλητές που αποτελούν το δυναμικό του συλλόγου στα αγωνιστικά τμήματα, το μέγεθος αυτής της «οικογένειας», ξεπερνά τα όρια του Αιγαίου και συναγωνίζεται σε μέγεθος ιστορικά σωματεία της χώρας, με πολύ μεγαλύτερη προβολή και αναγνώριση.

Εν συντομία
Αθλητικό Σωματείο της Ρόδου με την επωνυμία "Γυμναστικός Σύλλογος ο ΔΙΑΓΟΡΑΣ" . Ιδρύθηκε το 1905 από 18 Ρόδιους πατριώτες με επικεφαλής τον εκπαιδευτικό Δημήτριο Αναστασιάδη.
Το όνομά του παραπέμπει στον αρχαίο Ρόδιο Ολυμπιονίκη Διαγόρα.
Επέδειξε πλούσια εθνική, κοινωνική, πολιτιστική και αθλητική δράση, εξαιτίας της οποίας διαλύθηκε από τις κατοχικές Ιταλικές Αρχές το 1929.
Ο Σύλλογος ανασυστάθηκε αμέσως μετά την απελευθέρωση της Ρόδου το 1945 και με ενδιάμεσο «διάλειμμα», συνεχίζει τη λειτουργία του έως σήμερα καλλιεργώντας πολλά αθλήματα.
Το 1954 τιμήθηκε με το μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών για την σπουδαία εθνική, κοινωνική, πολιτιστική και αθλητική προσφορά του.

Η ίδρυση
Την 25η Μαρτίου του 1905, και ενώ η Ρόδος βρίσκεται υπό οθωμανική κατοχή, 18 νέοι, υπό την καθοδήγηση του Δημήτριου Αναστασιάδη γυμνασιάρχη του Βενετοκλείου Γυμνασίου, συνέρχονται μυστικά στο κτήριο της Αστικής Σχολής, στη συνοικία της Μητροπόλεως, και ιδρύουν τον Γυμναστικό Σύλλογο «ΔΙΑΓΟΡΑ».
Εκεί συνομολογούν ότι ο σκοπός του Συλλόγου είναι η Ελευθερία της Πατρίδας για την οποία θα εργάζονται με άκρα μυστικότητα έχοντας ως προκάλυμμα τους καταστατικούς σκοπούς του Συλλόγου που ήταν "... η σωματική και πνευματική ανάπτυξη των μελών και η διέγερση του μουσικού και καλαισθητικού συναισθήματος. Η επίτευξη των σκοπών αυτών θα πραγματοποιούνταν μέσω της γυμναστικής, των εκδρομών στο εσωτερικό του νησιού, της συμμετοχής του συλλόγου σε αθλητικούς αγώνες, των δημοσίων διαλέξεων, των εορτών και μουσικών εκδηλώσεων...".

Η Διαγορική Ιδέα
Από την αρχή, η δραστηριότητα του Συλλόγου προσανατολίζεται στην ανάπτυξη και εξάπλωση της λεγόμενης "Διαγορικής Ιδέας" που καλλιεργήθηκε μυστικά υπό την κάλυψη των άλλων δραστηριοτήτων του Συλλόγου. Η Διαγορική Ιδέα αποσκοπούσε στην πνευματική και ηθική εξύψωση της τοπικής κοινωνίας, στην ενδυνάμωση του εθνικού φρονήματος και τελικά στην προπαρασκευή της εθνικής αποκατάστασης των Ροδίων. Ως πρότυπο για τη νεολαία, προβαλλόταν η αρχαία Ρόδος με τους ολυμπιονίκες, τους φιλοσόφους, τους καλλιτέχνες και την μεγάλη πνευματική και οικονομική ακμή.

Η δράση
Τα μέλη του Συλλόγου που ονομάζονται «Διαγορίδες», εργάζονται με ενθουσιασμό για την επίτευξη των σκοπών του Συλλόγου και έτσι σε λίγο καιρό ο Διαγόρας αποκτά αθλητικό τμήμα, λειτουργεί νυχτερινή σχολή για τους αναλφάβητους, οργανώνει διαλέξεις, εκδίδει βιβλία, ιδρύει βιβλιοθήκη, λειτουργεί μουσικό τμήμα με φιλαρμονική και μανδολινάτα, οργανώνει προσκοπικό τμήμα, ανεβάζει θεατρικές παραστάσεις, διοργανώνει εκδρομές στο εσωτερικό του νησιού της Ρόδου και αποκτά Λέσχη.
Οι δραστηριότητες του Συλλόγου τον αναδεικνύουν σε κεντρικό πόλο συσπείρωσης των Ροδίων, οι οποίοι προσέρχονται μαζικά στις εκδηλώσεις του, τον στηρίζουν οικονομικά μέσω εισφορών, δωρεών, και κληροδοτημάτων και θεωρούν τιμή να αποκτήσουν τον τίτλο του Διαγορίδη εγγραφόμενοι ως μέλη στις τάξεις του. Σε κάθε εκδήλωση η φιλαρμονική παιάνιζε τον ύμνο του συλλόγου ο οποίος συμπύκνωνε το νόημα της Διαγορικής Ιδέας και αποτελούσε το θούριο της νεολαίας της Ρόδου.

Η διάλυση από τους Ιταλούς
Tο 1912 η Ιταλική διοίκηση, που διαδέχεται το οθωμανικό καθεστώς, αναγκάζεται να ανεχθεί την λειτουργία του Διαγόρα, παρότι οι δραστηριότητες του Συλλόγου, η επιρροή που ασκεί στους Ρόδιους και η εθνικά προσανατολισμένη δράση του αποτελούν εμπόδιο στα σχέδια της. Αναζητά όμως την κατάλληλη αφορμή για να προβεί στη διάλυσή του. Η ευκαιρία που αναζητούσε παρουσιάσθηκε το 1929 κατά τα επεισόδια που δημιουργήθηκαν στην διάρκεια αθλητικών αγώνων μεταξύ σωματείων της πόλης. Στα επεισόδια πρωταγωνίστησαν μέλη του Συλλόγου τα οποία φώναξαν αντι-ιταλικά συνθήματα και ήρθαν σε σύγκρουση με όργανα της Ιταλικής Διοίκησης. Στη δίκη που ακολούθησε, τα μέλη καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης, η Λέσχη έκλεισε και ο Σύλλογος έπαψε να λειτουργεί.

Η ανασύσταση
Μετά το τέλος του πολέμου, στις 23 Μαΐου 1945 συνήλθε Γενική Συνέλευση στο Βενετόκλειο Γυμνάσιο Ρόδου και αποφάσισε την ανασύσταση του Συλλόγου. Σύντομα άρχισαν να επαναλειτουργούν τα διάφορα τμήματα και ο Διαγόρας απέκτησε ξανά κεντρική θέση στην αθλητική, πολιτιστική και κοινωνική ζωή της Ρόδου.
Ορόσημο στην ιστορία του Συλλόγου αποτέλεσε η βράβευσή του με το μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών το 1954, με αφορμή την συμπλήρωση 50 χρόνων από την ίδρυση του.

Η διάλυση από τους συνταγματάρχες
Τη δεκαετία του '60 η ποδοσφαιρική ομάδα του Διαγόρα πρωταγωνιστεί στην Β' Εθνικη κατηγορία. Τρεις χρονιές τερμάτισε δεύτερη και έχασε την άνοδο στην Α' Εθνική για λίγους μόλις βαθμούς. Το 1968, η δικτατορία των συνταγματαρχών, διέλυσε το ποδοσφαιρικό τμήμα του Διαγόρα και το συγχώνευσε με τις άλλες ομάδες της πόλης προκειμένου να δημιουργήσει νέο ποδοσφαιρικό σωματείο το οποίο τοποθέτησε (με το μητρώο του Διαγόρα) στο πρωτάθλημα της Β' Εθνικής.
Ο Διαγόρας δημιούργησε εκ του μηδενός νέα ποδοσφαιρική ομάδα, ξεκίνησε από την Γ' κατηγορία του τοπικού πρωτάθληματος και μετά από συνεχή ανοδική πορεία πραγματοποίησε το όνειρο της ανόδου στην Α' Εθνική το 1986.

Το σύμβολο της «πίστης»
Ο Διαγόρας ο Ρόδιος, ο οποίος αποτελεί το έμβλημα του συλλόγου, ήταν Ολυμπιονίκης και γενάρχης Ολυμπιονικών. Θεωρείται ο κορυφαίος πυγμάχος της αρχαιότητας. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Ιαλυσού (αρχαίας ροδιακής πόλης). Πρόγονός του ήταν επίσης και ο Μεσσήνιος ήρωας Αριστομένης.
Νίκησε στο αγώνισμα της πυγμαχίας στην 79η Ολυμπιάδα το 464 π.Χ. Την νίκη του εξυμνεί ο Πίνδαρος στον Ζ' Ολυμπιόνικο. Ο Διαγόρας ήταν επίσης περιοδιονίκης (νικητής και των τεσσάρων πανελλήνιων αγώνων). Σε προχωρημένη ηλικία το 448 π.Χ. ήταν παρών στην Ολυμπία όταν οι γιοί του Δαμάγητος και Ακουσίλαος στέφθηκαν Ολυμπιονίκες. Λέγεται ότι αμέσως μετά την ανακήρυξή τους σε Ολυμπιονίκες, οι γιοί του ανέβασαν τον πατέρα τους στους ώμους τους και τον περιέφεραν θριαμβευτικά στο στάδιο. Τότε ένας από τους θεατές αναφώνησε Κάτθανε Διαγόρα, ουκ εις Όλυμπον αναβήση (Ώρα να πεθάνεις πια Διαγόρα, μην περιμένεις να ανέβεις και στον Όλυμπο) και ο Διαγόρας εν μέσω των επευφημιών και πλήρης ευδαιμονίας άφησε την τελευταία του πνοή.
Ολυμπιονίκης στέφθηκε και ο τρίτος γιος του Δωριέας καθώς και τα εγγόνια του Ευκλής και Πεισίροδος, γιοι των θυγατέρων του Καλιπάτειρας και Φερενίκης.

Διαγόρας παντού
Ο Διαγόρας Ρόδου πάντως, αξίζει να σημειωθεί πως έχει μεταλαμπαδεύσει την ιδέα και έχει δώσει το όνομά του, σε αρκετές ακόμη ομάδες ανά την Ελλάδα. Μια σύντομη έρευνα, έφερε στο προσκήνιο 17, ωστόσο σίγουρα υπάρχουν ακόμη περισσότερες…
ΑΣ Διαγόρας Βέλου (Κόρινθος), Διαγόρας Βραχνέικων (Αχαϊα), Σ.Φ Διαγόρας Σεβαστής (Πιερία), Διαγόρας Πλαγίων (Χαλκιδική), Διαγόρας Βατίου (Ρόδος), Διαγόρας Αγίας Παρασκευής, Διαγόρας Κομμένου (Άρτα), Διαγόρας Πολύδροσου (Φωκίδα), Διαγόρας Κοπανακίου (Μεσσηνία), Α.Ο Διαγόρας Αμπελοκήπων, Diagoras BC Αγίου Κοσμά, Α.Ο Διαγόρας Νέο Χωριό Αποκορώνου (Κρήτη-Χανιά), Διαγόρας Ανωπόλεως (Κρήτη-Ηράκλειο), Α.Γ.Σ Διαγόρας (Ικαρία), Διαγόρας Θήρας, Διαγόρας Δριοπηδέων (Αιγάλεω), Διαγόρας Ραχών (Ικαρία).

Για την ιστορία
Γ.Σ Πανιώνιος Σμύρνης, έτος ίδρυσης 1890
Γ.Σ Απόλλων Σμύρνης ίδρυση 1890
Γ.Σ Πανελλήνιος, έτος ίδρυσης 1891
Γ.Σ Διαγόρας, έτος ίδρυσης 1905
Παναθηναϊκός Α.Ο, έτος ίδρυσης 1908
Ηρακλής Θεσσαλονίκης, έτος ίδρυσης 1908 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου