Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

George Best: Ο Θρύλος του ποδοσφαίρου


Δυστυχώς είμαστε από τις γενιές που δεν προλάβαμε τους μεγάλους παίκτες του παρελθόντος. Το να αρχίσουμε να τους αριθμούμε θα ήταν ανόητο από μέρους μας, αφού η λίστα είναι ατελειώτη. Ενας από αυτούς τους μεγάλους παίκτες ήταν και o George Best, για τον οποίο το να γράψει κανείς, αποτελεί τιμή από μόνο του.
Ο γεννημένος στις 22 Μαίου του 1946, στο Belfast της Βόρειας Ιρλανδίας, έδειξε από πολύ νωρίς το ταλέντο του στο ποδόσφαιρο. Ο Best, σε ηλικία 11 ετών πήρε υποτροφία για το φημισμένο Grosvenor High School, στο οποίο όμως επιδιδόταν περισσότερο σε κοπάνες, αφού η ειδικότητα του συγκεκριμένου σχολείου είχε να κάνει με το rugby. Τότε ο πιτσιρικάς Best μετεγγράφηκε στο Lisnasharragh Secondary School, σχολείο δεύτερης διαλογής, στο οποίο όμως μπορούσε να αφοσιωθεί στο ποδόσφαιρο, αφού εκεί ξανάσμιξε με τους φίλους του από το δημοτικό.



Εχοντας στο μυαλό του κυρίως το ποδόσφαιρο, η ευκαιρία που περίμενε δεν άργησε να έρθει, αφού σε ηλικία 15 ετών, τον ανακάλυψε ο τότε scouter της United, Bob Bishop, με το θρύλο να λέει πως όταν ο Bishop έστειλε γράμμα στον- μετέπειτα Sir- Matt Busby, έγραφε την εξής έκφραση: "Νομίζω πως σου βρήκα μια ιδιοφυία", κάτι στο οποίο ο Bishop αποδείχτηκε προφήτης. Να σημειωθεί εδώ πως προηγουμένως τον είχε απορρίψει η Glentoran, λόγω του ότι ήταν "μικρόσωμος και αδύνατος".



Επειτα από δύο χρόνια σκληρής δουλειάς και υπομονής, ο Best πραγματοποιούσε το ντεμπούτο με τους Red Devils, σε ηλικία μόλις 17 ετών, και μάλιστα μπρόστα στο κοινό του Old Trafford, που βίωσε για πρώτη φορά το ταλέντο του Best, σε ένα παιχνίδι απέναντι στη West Brom, στις 14 Σεπτεμβρίου του 1963. O Βusby όμως θεώρησε ότι δεν ήταν ακόμη έτοιμος για την πρώτη ομάδας και τη δεύτερη εμφάνιση του νεαρού Βορειοϊρλανδού ήρθε στις 28 Δεκεμβρίου, κόντρα στη Burnley, σε ένα παιχνίδι που ο Best σκόραρε και το πρώτο τέρμα της καριέρας του με τη United.



Μετά από εκείνη την εμφάνιση, ο Busby χρησιμοποίησε πολύ περισσότερο τον Best για το υπόλοιπο της σεζόν, με τη United να τερματίζει τελικά δεύτερη, πίσω από τη Liverpool. H καταξίωση για τον Best ήρθε στην επόμενη χρονιά, όταν κατέκτησε το πρώτο του πρωτάθλημα με τη Manchester United, σε ηλικία 18 ετών.



Στο μεταξύ είχε πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του και με την εθνική ομάδα της χώρας του, ήδη από τη δεύτερη χρονιά του στο Old Trafford. Συνολικά ο Best, εμφανίστηκε σε 37 αγώνες με το εθνικό συγκρότημα της Β. Ιρλανδίας, πετυχαίνοντας εννιά τέρματα, με πιο εντυπωσιακό εξ αυτών να είναι αυτό εναντίον της Αγγλίας, στο Windsor Park του Belfast, στις 15 Μαίου του 1971. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο Best δεν κατάφερε να ποτέ να αγωνιστεί σε μια μεγάλη διοργάνωση, με την Β. Ιρλανδία, η οποία αν και προκρίθηκε στο μουντιάλ του 1982, ο- τότε- προπονητής, Biily Bingham δεν τον συμπεριέλαβε στην αποστολή της ομάδας, με την ηλικία και τον αλκοολισμό να αποτελούν τους κύριους λόγους αυτού του αποκλεισμού.



Με τη συμπληρωση των 20 χρόνων του, ήδη ο Best παρουσιαζόταν ως το νέο είδωλο σε παγκόσμιο επίπεδο, έχοντας "εξασφαλίσει" τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και των περιοδικών, τα οποία του έδωσαν το παρατσούκλι " ο πέμπτος Beatle", εξαιτίας του παρόμοιου στυλ του με τα θρυλικά "σκαθάρια". Από εκεί και πέρα κάτι άλλο θα άρχισε να μπαίνει στη ζωή του Best, εκτός από το ποδόσφαιρο.Η δόξα, με ό,τι αυτή συνεπάγεται. Με τις επιτυχίες με τη φανέλα της United να διαδέχονται η μία την άλλη, καθώς κατέκτησε και πάλι το πρωτάθλημα Αγγλίας το 1967 και το κύπελλο πρωταθλητριών Ευρώπης το 1968, ο Best πλέον απολάμβανε τη δημοσιότητα που του είχε φέρει αυτό που αγαπούσε περισσότερο.



Κάπου εκεί όμως άρχισαν τα προβλήματα για τον Best. Εχοντας εξασφαλίσει την δόξα μέσω του ποδοσφαίρου, ο Βορειοϊρλανδός άρχισε να εξερευνεί κι άλλα πράγματα, εκτός του ποδοσφαίρου, τις γυναίκες και το ποτό. O Best έμεινε στη United μέχρι και το 1974, χωρίς να καταφέρει να κατακτήσει κάποιον άλλο τίτλο, παρά μόνο σε προσωπικό επίπεδο, τον τίτλο του Ευρωπαίου ποδοσφαιριστή της χρονιάς το 1968.



Από το 1974 και έπειτα ο Best ξεκίνησε μια "περιοδεία" ανά τον κόσμο, για να δώσει στον κόσμο να καταλάβει τι σημαίνει ποδόσφαιρο, με τις εμμονές του με το αλκόολ και με τις γυναίκες όμως να έχουν τον πρώτο λόγο. Jewish Gold, Dunstable Town, Stockport, Cork, Los Angeles Aztecs, Fulham, Fort Lauderdale Strikers, Hibernian, San Jose Earthquakes, Bournemouth, Brisbane Lions και Tobermore United είναι τα ονόματα των ομάδων που αγωνίστηκε μετά την αποχώρησή του από το Old Trafford και μέχρι να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.



Ο Βest παντρεύτηκε δύο φορές, με τον έγγαμο βίο να μην αποτελεί και φόρτε του. Το 1978 παντρεύτηκε την Angela MacDonald, με την οποία απέκτησε έναν γιο, τον Calum Best ο οποίος σήμερα αποτελεί TV περσόνα της βρετανικής τηλεόρασης. Ο δεύτερός του γάμος με την Alex Pursey το 1995, δεν τους έφερε παιδιά και έληξε άδοξα το 2004, με το ζευγάρι να παίρνει διαζύγιο το 2004.



Τα σοβαρά προβλήματα του Best, όμως, δεν είχαν να κάνουν με τις γυναίκες και τον έγγαμο βίο, αλλά με το ποτό, το οποίο του προκάλεσε (όπως αποδείχθηκε) ανεπανόρθωτες ζημιές. Το 2002, ο Βορειοϊρλανδός υποβλήθηκε σε επιτυχή μεταμόσχευση συκωτιού στο νοσοκομείο King's College του Λονδίνου και όλοι πίστεψαν πως ξεπέρασε τον κίνδυνο. Αυτές οι ελπίδες, όμως, αποδείχθηκαν φρούδες.



Παρά τη μεταμόσχευση και τις συμβουλές των γιατρών, ο Best δε μπόρεσε να αντισταθεί στο πάθος του. Στις 3 Οκτωβρίου του 2005, ο Best εισήχθη στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου Cromwell, με λοίμωξη νεφρού η οποία προκλήθηκε από την απόρριψη του οργανισμού του στο νέο μόσχευμα.



Πέντε μέρες πριν πεθάνει ( 20 Νοεμβρίου), ο Best ζήτησε από την εφημερίδα News of the world, να δημοσιεύσει, έπειτα από επιθυμία του ίδιου, μία φωτογραφία του στο κρεβάτι του νοσοκομείου, με την ακόλουθη λεζάντα: " Μην πεθάνετε σαν εμένα". Πέντε μέρες μετά (25/11/2005) η λεζάντα της φωτογραφίας αποδείχθηκε προφητική με τον τεράστιο George Best να καταλήγει στη 13:06 το μεσημέρι, μετά από υπεράνθρωπες- και αναποτελεσματικές- προσπάθειες των γιατρών, να τον κρατήσουν στη ζωή. Το άψυχο σώμα του Best μεταφέρθηκε στο Belfast και η κηδεία του έγινε στις 3 Δεκεμβρίου του 2005, σε μια τελετή που έδωσαν το παρόν 100, 000 άνθρωποι, δείγμα του τι σήμαινε το όνομα George Best για την πόλη. Ως ελάχιστος φόρος τιμής προς τον Best, οι αρχές τις πόλης αποφάσισαν να δώσουν το όνομα του στο αεροδρόμιο της πόλης, μετονομάζοντάς το σε "George Best Belfast City Airport", με τα αποκαλύπτήρια της νέας επιγραφής να γίνονται στις 22 Μαίου του 2006.



Σήμερα συμπληρώνονται έξι χρόνια χωρίς τον George Best. Σε μια από τις συνεντεύξεις του, αφού είχε αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο είχε πει πως "το 90% των χρημάτων μου το ξόδεψα στις γυναίκες και στο ποτό. Το υπόλοιπο 10% το ξόδεψα σε άχρηστα πράγματα". Αυτός ήταν ο George Best. Ενας μύθος που η δική μας γενιά, τον γνώρισε παρά μόνο από αναφορές σε βιβλία και μαγνητοσκοπημένους αγώνες. Ενας άνθρωπος που έζησε τη ζωή του στο έπακρο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου