Η δημόσια αντιπαράθεση της κυβέρνησης με τους τραπεζίτες δείχνει ότι η κόντρα των δύο πλευρών βρίσκεται στο απόγειό της. Οι τραπεζίτες προσπαθούν να αποτρέψουν ένα κούρεμα της ονομαστικής αξίας των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου της τάξης του 50% (ή και περισσότερο), θεωρώντας ότι η εξέλιξη αυτή θα συμπαρασύρει τις ελληνικές τράπεζες και θα τις αναγκάσει να κρατικοποιηθούν.
Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών με τον πιο επίσημο τρόπο ζητούν από τα τραπεζικά στελέχη να διοχετεύσουν κεφάλαια στην πραγματική οικονομία και εμμέσως καλούν τους βασικούς μετόχους των τραπεζών να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να πληρώσουν το κόστος για την ανακεφαλαιοποίηση των πιστωτικών τους ιδρυμάτων.
Τις τελευταίες και ίσως τις κρισιμότερες συσκέψεις της καριέρας τους -λίγες ώρες πριν ανακοινωθεί το οριστικό κούρεμα των ελληνικών ομόλογων- πραγματοποιούν σήμερα και αύριο οι Έλληνες τραπεζίτες.
Ήδη από το πρωί σε όλες τις μεγάλες τράπεζες οι επικεφαλής μαζί με τα κορυφαία στελέχη προσπαθούν να συγκεντρώσουν όλες τις τελευταίες πληροφορίες από τις Βρυξέλλες , το Βερολίνο, την Φρανκφούρτη για το ύψος του τελικού κουρέματος των ελληνικών ομόλογων το οποίο εκτός απρόοπτου θα είναι υψηλότερο του 50%.
Εάν μάλιστα ισχύει το σενάριο που θέλει τα ομόλογα που θα μπουν σε αυτή την διαδικασία να επεκτείνονται έως το 2035 και όχι έως το 2020 τότε η κατάσταση θα είναι ακόμα πιο δύσκολη.
Την Δευτέρα οι τραπεζίτες διεμήνυσαν στον υπουργό των Οικονομικών ότι οποιοδήποτε μεγάλο κούρεμα που αφορά στα ομόλογα τους θα πρέπει να αποφασιστεί από τις τις γενικές συνελεύσεις των τραπεζών καθώς κάτι τέτοιο μεταβάλλει ριζικά την χρηματοοικονομική τους θέση. Του είπαν επίσης ότι μπορεί να κατηγορηθούν για απιστία εάν δεν συγκαλέσουν γενικές συνελεύσεις. Εναλλακτικά είπαν στον υπουργό να νομοθετήσει το ύψος του κουρέματος. Κάτι τέτοιο όμως αυτομάτως σημαίνει πιστωτικό γεγονός και θα πρέπει να πληρωθούν τα CDS.
Κατόπιν τούτου οι σχέσεις των δυο πλευρών πλέον είναι σχεδόν παγωμένες . Έτσι λοιπόν οι τραπεζίτες με δεδομένο ότι οι σχέσεις τους με την κυβέρνηση είναι στο χειρότερο δυνατό σημείο προβληματίζονται για το πια θα είναι η επόμενη ημέρα. Έτσι λοιπόν με αυτά τα δεδομένα:
- Οι τράπεζες χρειάζονται συνολικά κεφάλαια άνω των 15,5-16,5 δισ ευρω για την συνολική ανακεφαλαιοποιηση τους. Το μεγάλο ερωτηματικό είναι εάν οι νυν μεγαλομέτοχοι των τραπεζών θα είναι διατεθειμένοι να εισφέρουν ένα τόσο μεγάλο πόσο ειδικά στην παρούσα περίοδο που οι ζημίες που έχουν υποστεί από το χρηματιστήριο είναι θηριώδεις.
- Στο νούμερο των 17 δισ. πρέπει να προστεθούν και οι επιπλέον προβλέψεις που θα απαιτήσει η Τράπεζα της Ελλάδος, συνυπολογίζοντας και τη μελέτη της Black Rock. Πρακτικά δηλαδή τα συνολικά κεφάλαια που θα κληθούν να βρουν οι τράπεζες μπορεί υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις (θεωρείται σχετικά απίθανο) να υπερβούν τα 27 δισ. ευρώ.
Οι τραπεζίτες παρά τις κακές σχέσεις που έχουν πλέον με την κυβέρνηση και ειδικά με τον αντιπρόεδρο Ευάγγελο Βενιζέλο εστιάζουν τις προσδοκίες τους κυρίως στο IIF και στην πίεση της Γαλλίας αλλά και της Ισπανίας και της Ιταλίας για τους επιμέρους όρους της χρηματοδότησης των τραπεζών από το EFSF. Η Γαλλία και η Γερμανία συμφώνησαν ότι, αν οι τράπεζες δεν μπορούν να βρουν από τις αγορές τα αναγκαία κεφάλαια, θα προσφύγουν αρχικά σε εθνικό πυλώνα βοήθειας και αν και αυτός αδυνατεί στο EFSF.
Οι περισσότεροι τραπεζίτες σε κατ’ ίδια συνομιλίες τους εξηγούν ότι «εάν η ανακεφαλαιοποίηση διενεργηθεί απευθείας από το EFSF, με τους όρους που θα ισχύσουν για όλες τις ευρωπαϊκές τράπεζες, και όχι από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας με δανεικά από το EFSF τότε δεν αποκλείεται να εκδοθούν προνομιούχες μετοχές προκειμένου να αποφευχθεί μπαράζ απομόχλευσης των τραπεζών, σε μια περίοδο κατά την οποία η Ευρώπη απειλείται από ύφεση».
Αν πράγματι συμβεί κάτι τέτοιο τότε ενδέχεται οι ελληνικές τράπεζες να αποφύγουν το σκόπελο της κρατικοποίησης και θα έχουν να αντιμετωπίσουν την ευρωκρατικοποίησή τους. Δεν είναι τυχαίο ότι το Reuters ανέφερε ότι, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα της συνόδου της Τετάρτης, οι ελληνικές τράπεζες θα παραμείνουν σε ιδιωτικά χέρια και δεν θα κρατικοποιηθούν.
Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών με τον πιο επίσημο τρόπο ζητούν από τα τραπεζικά στελέχη να διοχετεύσουν κεφάλαια στην πραγματική οικονομία και εμμέσως καλούν τους βασικούς μετόχους των τραπεζών να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να πληρώσουν το κόστος για την ανακεφαλαιοποίηση των πιστωτικών τους ιδρυμάτων.
Τις τελευταίες και ίσως τις κρισιμότερες συσκέψεις της καριέρας τους -λίγες ώρες πριν ανακοινωθεί το οριστικό κούρεμα των ελληνικών ομόλογων- πραγματοποιούν σήμερα και αύριο οι Έλληνες τραπεζίτες.
Ήδη από το πρωί σε όλες τις μεγάλες τράπεζες οι επικεφαλής μαζί με τα κορυφαία στελέχη προσπαθούν να συγκεντρώσουν όλες τις τελευταίες πληροφορίες από τις Βρυξέλλες , το Βερολίνο, την Φρανκφούρτη για το ύψος του τελικού κουρέματος των ελληνικών ομόλογων το οποίο εκτός απρόοπτου θα είναι υψηλότερο του 50%.
Εάν μάλιστα ισχύει το σενάριο που θέλει τα ομόλογα που θα μπουν σε αυτή την διαδικασία να επεκτείνονται έως το 2035 και όχι έως το 2020 τότε η κατάσταση θα είναι ακόμα πιο δύσκολη.
Την Δευτέρα οι τραπεζίτες διεμήνυσαν στον υπουργό των Οικονομικών ότι οποιοδήποτε μεγάλο κούρεμα που αφορά στα ομόλογα τους θα πρέπει να αποφασιστεί από τις τις γενικές συνελεύσεις των τραπεζών καθώς κάτι τέτοιο μεταβάλλει ριζικά την χρηματοοικονομική τους θέση. Του είπαν επίσης ότι μπορεί να κατηγορηθούν για απιστία εάν δεν συγκαλέσουν γενικές συνελεύσεις. Εναλλακτικά είπαν στον υπουργό να νομοθετήσει το ύψος του κουρέματος. Κάτι τέτοιο όμως αυτομάτως σημαίνει πιστωτικό γεγονός και θα πρέπει να πληρωθούν τα CDS.
Κατόπιν τούτου οι σχέσεις των δυο πλευρών πλέον είναι σχεδόν παγωμένες . Έτσι λοιπόν οι τραπεζίτες με δεδομένο ότι οι σχέσεις τους με την κυβέρνηση είναι στο χειρότερο δυνατό σημείο προβληματίζονται για το πια θα είναι η επόμενη ημέρα. Έτσι λοιπόν με αυτά τα δεδομένα:
- Οι τράπεζες χρειάζονται συνολικά κεφάλαια άνω των 15,5-16,5 δισ ευρω για την συνολική ανακεφαλαιοποιηση τους. Το μεγάλο ερωτηματικό είναι εάν οι νυν μεγαλομέτοχοι των τραπεζών θα είναι διατεθειμένοι να εισφέρουν ένα τόσο μεγάλο πόσο ειδικά στην παρούσα περίοδο που οι ζημίες που έχουν υποστεί από το χρηματιστήριο είναι θηριώδεις.
- Στο νούμερο των 17 δισ. πρέπει να προστεθούν και οι επιπλέον προβλέψεις που θα απαιτήσει η Τράπεζα της Ελλάδος, συνυπολογίζοντας και τη μελέτη της Black Rock. Πρακτικά δηλαδή τα συνολικά κεφάλαια που θα κληθούν να βρουν οι τράπεζες μπορεί υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις (θεωρείται σχετικά απίθανο) να υπερβούν τα 27 δισ. ευρώ.
Οι τραπεζίτες παρά τις κακές σχέσεις που έχουν πλέον με την κυβέρνηση και ειδικά με τον αντιπρόεδρο Ευάγγελο Βενιζέλο εστιάζουν τις προσδοκίες τους κυρίως στο IIF και στην πίεση της Γαλλίας αλλά και της Ισπανίας και της Ιταλίας για τους επιμέρους όρους της χρηματοδότησης των τραπεζών από το EFSF. Η Γαλλία και η Γερμανία συμφώνησαν ότι, αν οι τράπεζες δεν μπορούν να βρουν από τις αγορές τα αναγκαία κεφάλαια, θα προσφύγουν αρχικά σε εθνικό πυλώνα βοήθειας και αν και αυτός αδυνατεί στο EFSF.
Οι περισσότεροι τραπεζίτες σε κατ’ ίδια συνομιλίες τους εξηγούν ότι «εάν η ανακεφαλαιοποίηση διενεργηθεί απευθείας από το EFSF, με τους όρους που θα ισχύσουν για όλες τις ευρωπαϊκές τράπεζες, και όχι από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας με δανεικά από το EFSF τότε δεν αποκλείεται να εκδοθούν προνομιούχες μετοχές προκειμένου να αποφευχθεί μπαράζ απομόχλευσης των τραπεζών, σε μια περίοδο κατά την οποία η Ευρώπη απειλείται από ύφεση».
Αν πράγματι συμβεί κάτι τέτοιο τότε ενδέχεται οι ελληνικές τράπεζες να αποφύγουν το σκόπελο της κρατικοποίησης και θα έχουν να αντιμετωπίσουν την ευρωκρατικοποίησή τους. Δεν είναι τυχαίο ότι το Reuters ανέφερε ότι, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα της συνόδου της Τετάρτης, οι ελληνικές τράπεζες θα παραμείνουν σε ιδιωτικά χέρια και δεν θα κρατικοποιηθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου